Zelf van Windhoek naar de Victoria Falls rijden, dwars door de leegte van Namibië, door wildparken en spectaculaire landschappen: het stond al jaren op mijn bucketlist. De verwachtingen waren dan ook hooggespannen, maar ze zijn allemaal overtroffen. Een roadtrip door Namibië is in alle opzichten een prachtig avontuur.

– Geschreven door Matoke reizigster Karlijn Meulman, zij voerde deze reis met haar partner uit in juni 2025. Onderstaande reis is gebaseerd op onze Namibië, Botswana en Zimbabwe combinatiereis.

Onze reis begint rustig, want we vliegen overdag met KLM naar Johannesburg. Een nachtje slapen in een fijn hotel op het vliegveld en de volgende dag kunnen we uitgerust door naar de Namibische hoofdstad Windhoek. ‘s Middags wordt onze huurauto afgeleverd: een splinternieuwe Toyota Fortuner. Dit is de SUV-versie van de Hillux en het is de perfecte auto om de gravel- en zandwegen van Namibië te bedwingen. Sterker nog, in de hoge duinen aan de Namibische kust racen ze met een Fortuner onvoorstelbaar steile zandhellingen op en af. Dus deze bak kan elke uitdaging aan.

Het zuidelijkste punt van Namibië waar we tijdens onze roadtrip komen, is de Fish River Canyon. Dit is na de Grand Canyon de grootste kloof ter wereld en wij slapen hier in de luxe Fish River Lodge. Daarvoor rijden we urenlang door een desolaat, maar schitterend landschap, omringd door grillige rotsen en kokerbomen. Van de kloof zien we al die tijd niets. Net als we beginnen te denken dat de canyon helemaal niet bestaat, komen we aan bij de lodge. We stappen de lounge binnen en dan slaan we steil achterover. Onder ons ligt de eindeloze Fish River Canyon in het warme zonlicht en op de rand balanceren de huisjes van de lodge. Onvoorstelbaar mooi! De volgende dag stappen we al voor zonsopkomst in een jeep, die ons de hele dag dwars door de canyon rijdt, over de meest onmogelijke wegen. Mét een barbecue en zwemstop tussen de rotsen.

Met pijn in het hart verlaten we de Fish River Canyon, maar gelukkig wachten nog genoeg nieuwe avonturen. We rijden naar het dorpje Aus, waar we weer een fantastische accommodatie hebben. Het Eagle’s Nest bestaat uit enkele knusse chalets, die spectaculair tussen de rotspartijen liggen. Als we de auto voor ons huisje parkeren, schieten aan alle kanten klipdassies en gerbils weg. Het huisje zelf is tussen de rotsen gebouwd en een enorme rots doet dienst als muur. Heel gaaf! We gebruiken Aus als uitvalsbasis om het fotogenieke spookstadje Kolmanskop te bezoeken, een voormalig diamantmijnstadje dat nu is overgenomen door het woestijnzand. Bovendien maken we een wandeling over de rotsen rond ons chalet, met schitterende uitzichten als beloning.

Sossusvlei is waarschijnlijk de reden dat Namibië ooit op mijn reisradar kwam. Deze intens droge vallei kenmerkt zich door rode zandduinen van honderden meters hoog en natuurlijk door Deadvlei, waar uitgedroogde bomen van negenhonderd jaar oud in een witte kleivlakte staan staan. Vanwege de warmte zijn we al bij zonsopkomst op pad. We maken talloze foto’s bij Deadvlei, beklimmen (met moeite) de 325 meter hoge duin Big Daddy en genieten van de uitzichten over de unieke landschappen. Alleen voor Sossusvlei is een reis naar Namibië al de moeite waard.

De volgende dag blijkt één van de hoogtepunten van onze Namibië reis: we bezoeken Walvis Bay Lagoon en Sandwich Harbour. In de ochtend stappen we een kajak in, om te peddelen samen met honderden dolenthousiaste Kaapse pelsrobben. We moeten uitkijken dat ze niet met z’n allen de kajak opklimmen en ze laten ons geen moment met rust. Geweldig om mee te maken. In de middag scheuren we met een Toyota Fortuner door de hoge duinen van Sandwich Harbour, extra bijzonder omdat de woestijn hier de zee ontmoet. Het is onvoorstelbaar wat onze gids met die auto kan. Er zijn genoeg momenten dat ik denk dat een helling toch echt veel te steil is om er levend op of af te komen. Gelukkig kunnen we even bijkomen met een luxe picknick van verse oesters en bubbels. Het reisleven in Namibië is weer bijzonder zwaar.

Na Spitzkoppe is het tijd voor het safarigedeelte van onze reis. Ons eerste doel: neushoorns spotten in Damaraland. We verblijven in de schitterend gelegen Grootberg Lodge, met een eindeloos uitzicht over de Klip River Valley. ’s Ochtends om zes uur rijden we met een jeep en drie trackers (spoorzoekers) diep de vallei in, op zoek naar de neushoorns die hier leven. Het is ijskoud, want we zijn in Namibische winter op reis, dus we zijn ingepakt in warme poncho’s. En we zijn voorbereid op een hele dag spoorzoeken, want het kan even duren voordat de neushoorns gevonden zijn. Áls ze al gevonden worden. We hebben geluk: een half uur na zonsopkomst pikken de trackers het spoor al op. We rijden richting de rand van de vallei en lopen vervolgens naar de rotsen op de rand. In de diepte zien we ze wandelen: een moeder en dochter, op zoek naar een slaapplek voor de dag. Neushoorns in Namibië: check!

De dagen die volgen staan helemaal in het teken van Etosha National Park, het grootste en bekendste wildpark van Namibië. Etosha is beroemd om haar waterholes, waar dieren in groten getale komen drinken. We doen een safari met gids en rijden vervolgens zelf een hele dag door het park. Etosha blijkt de ideale safaribestemming om zelf te rijden, omdat het zo makkelijk is om zelf de waterholes te bezoeken. We hebben geluk en zien op eigen houtje olifanten, tientallen giraffen, honderden zebra’s en springbokken en zelfs het achterwerk van een neushoorn tussen de struiken. Het is heel gaaf om hier zelf te rijden en dieren te spotten.

Na de safari’s zetten we koers richting het noorden van Namibië. We zien het landschap razendsnel veranderen, van ruig en droog naar groen en waterrijk. De Zambezi Regio grenst aan Angola en Botswana en wordt gekenmerkt door rivieren als de Okavango. De natuur is hier compleet anders en vanwege de nabijheid van het water zijn hier ook veel meer dorpjes dan in de rest van het land. We moeten even wennen aan het feit dat we niet alleen moeten uitkijken voor wilde dieren op de weg, maar ook voor mensen, kuddes geiten, koeien en paarden. Wel een heel leuke afwisseling, want we leren zo een andere kant van Namibië kennen.

In het noorden maken we drie stops. De eerste is een overnachting in Rundu, aan de rivier die de grens met Angola vormt. Vervolgens rijden we naar Popa Falls, waar we overnachten in de schitterende Divava Okavango Lodge & Spa, in een huisje dat uitkijkt over de rivier. In de middag maken we een boottocht en zien we volop nijlpaarden, krokodillen en allerlei vogelsoorten. Onze laatste stop in Namibië is het nog onbekende Nkasa Rupara National Park, waar we slapen in de kleinschalige Nkasa Lupala Tented Lodge. Met eigen waterhole, waar we tijdens het ontbijt een enorme kudde waterbuffels, bavianen en wrattenzwijnen zien verschijnen. Helaas missen we net het luipaard en de olifanten die komen drinken. In het park maken we een mooie jeep- en bootsafari en spotten we nog veel meer dieren. Bovendien bezoeken we een dorpje in de buurt, om ook kennis te maken met lokale tradities en gebruiken. Een mooie laatste stop in Namibië!

We willen hem eigenlijk houden, maar als we aankomen in Botswana moeten we onze auto helaas inleveren. Tijdens ons bezoek aan Chobe National Park en de Victoria Falls hebben we hem niet meer nodig. We vonden het fantastisch om zelf te rijden in Namibië. De wegen zijn lang niet allemaal verhard, maar de gravelwegen zijn meestal in prima staat en zelfs de 4WD-wegen zijn goed te doen. Stoffig was het wel: we leverden onze auto in een andere kleur in dan we ‘m hadden gekregen. Maar dat is volgens de Namibiërs juist het bewijs dat je een fantastische roadtrip hebt gemaakt. En dat was het zeker. Een reis door Namibië is een geweldig avontuur, door Matoke compleet gemaakt met schitterende lodges en de gaafste excursies. Echt een droomreis waarbij we alleen maar hoefden te genieten van al het moois dat Namibië ons elke dag weer voorschotelde.

Karlijn Meulman (Karlijn Travels)