Dat Paul en Coen in Oeganda belandden, kwam indirect door de ouders van Coen. Zij waren een jaar eerder, in 2000, naar Oeganda verhuisd om daar voor een langere periode ontwikkelingswerk te verrichten voor de DED (Deutsche Entwicklungsdienst).

Paul koos in 2001 tijdens zijn opleiding journalistiek voor een module tijdschriftjournalistiek wat toevalligerwijs het thema ‘Afrika’ behandelde: “Ik las verschillende boeken over het continent en met name over de geschiedenis van het kolonialisme. Afrika triggerde mij enorm in de literatuur die ik las. Ik begon te dromen van verre exotische oorden én mooie mensen. Al snel vroeg ik aan mijn docent of er de mogelijkheid was om af te studeren in Afrika. Mijn voorkeur was Ghana. Dat leek me wel een stabiel en veilig land. Ik was nog jong en vond Afrika toch spannend.”

“Ghana?”, vroeg Coen niet veel later aan Paul. “Waarom niet naar Oeganda maat? Je weet toch dat mijn ouders daar zitten! Zij kunnen wel een stageplek regelen voor je bij de lokale krant.”

Een avontuur om nooit te vergeten

En zo kwam Oeganda voor Paul op het levenspad. Hij trok in de zomer van 2001 drie maanden door Oeganda, liep stage bij The New Vision (de grootste krant van Oeganda) en produceerde verschillende journalistieke achtergrondverhalen waar hij in 2002 op zou afstuderen en tevens nog de Dick Scherpenzeel studentenprijs mee zou winnen (een journalistieke prijs voor studenten).

In diezelfde zomer van 2001 kwam Coen ook naar Oeganda om zijn ouders op te zoeken. Samen maakte Paul en Coen een drieweekse rondreis door Oeganda. De vader van Coen, Nand van der Heijden, was de chauffeur in een oude Landrover. Het werd een avontuur om nooit te vergeten.

Toen Paul en Coen aan het einde van die zomer in 2001 weer in Nederland arriveerden, kon Afrika hen beiden niet meer loslaten. In 2002 studeerden de heren af, maar Oeganda zat diep. Ze besloten iets met dat gevoel te gaan doen.

Coen en Paul volgden hun hart. Op een zolderkamer in Den Bosch werd hard gewerkt aan een website die erop was gericht om vrienden en bekenden kennis te laten maken met Oeganda. Coen: “Het idee was om mensen uit onze nabije omgeving enthousiast te maken voor Oeganda en voor hen reizen te organiseren naar Oeganda. Op die manier konden we ook zelf weer die kant opgaan om de reis te begeleiden en mijn vader, die nog steeds in Oeganda woonde, kon de reis dan ter plekke voorbereiden en organiseren.”

Op 14 februari 2002 ging www.matoketours.nl online. De naam “Matoke Tours” kwam na een creatieve brainstormsessie ineens uit de mond van Coen. Want overal waar je in Oeganda reist, zie je Matoke, de groene bananenplant. Wat boerenkool is voor Nederlanders, is Matoke voor Oegandezen. Het is hét nationale gerecht en iedereen smult ervan.

Coen werkte in 2002 als bedrijfsleider in café Cordes in Den Bosch en Paul was freelance journalist en werkte ook nog parttime bij een online marketingbedrijf in Den Bosch. Daar leerde hij meer over websites en google optimalisatie. Paul: “Het was de tijd waarin het nog mogelijk was om op een snelle manier bovenaan Google te komen. Daar had je bepaalde trucjes voor zeg maar. Ik leerde de fijne kneepjes van het online marketing vak en kon ze toepassen op onze Matoke site.”

Het was in 2003 dat de website ging ranken en een eerste plek verwierf in de Google zoekresultaten als je zocht op “Oeganda reizen”. Daarna kwamen ineens de eerste belletjes en mailtjes. We kregen voor het eerst aanvragen!

De eerste reis

De eerste reis die werd verkocht door Matoke Tours was meteen ook meteen een van de meeste complexe reizen uit de geschiedenis. Coen vertelt: “we kregen een aanvraag van twee heren die het Rwenzori gebergte wilden beklimmen. De Rwenzori’s hebben zes toppen allen boven de 5000 meter! De toppen zijn permanent bedekt met sneeuw en onderweg kom je ook gletsjers tegen en wandel je door indrukwekkende heidelandschappen. Mount Stanley is de hoogste berg van de Rwenzori’s en hier bevindt zich dan ook de hoogste piek; de Margeritha piek op 5109 meter hoogte. De heren die de aanvraag stuurden wilden deze Margeritha piek beklimmen. Hier was veel klimervaring voor nodig omdat er ook gebruik wordt gemaakt van professionele klimuitrusting.”

Samen met Nand (de vader van Coen) lukt het om de reis goed te organiseren en zodoende trokken in 2003 de eerste reizigers met Matoke Tours naar Oeganda toe om de toppen van het Rwenzori gebergte te bedwingen. En het lukte! Beide mannen bedwongen de top en keken terug op een onvergetelijk avontuur. Als dank ontvingen we na hun reis een uitgebreid reisverhaal met onder meer de volgende episode:

“Dit schrijf ik in de meest bizarre omgeving waar ik ooit ben geweest, een stukje voorbij de John Matte hut in de Rwenzori’s, op 3400 meter, in het begin van de Bigo-bog. Wat een dag! Wat een leven! En wat een wereld! De foto’s zullen waarschijnlijk niet kunnen tonen wat ik nu voel en zie en hoor en ruik. Een ervaring om hopelijk nooit te vergeten! Dit is bijzonder! Overal mossen! Over de grond, op stenen, tegen bomen, aan takken, aan andere mossen. Surrealistisch! En dan die grillige vormen van de bomen, de giant lobelia’s met hun uitwaaierende bladeren op stok. En de rivier op nog geen steenworp afstand die maar door blijft bulderen over de rotsen. Het ‘pad’ bestaat uit boomstammetjes, die als traptreden zijn weggelegd. En soms als horizontale ladder aan elkaar zijn gemaakt. Tussen deze kunstmatige stepping stones, en de natuurlijke boomwortels en rotsen, is het een en al zompige modder en moeras. En ook dát weer begroeid, heel verraderlijk, met mossen en hier en daar grassen. Nu zijn er nergens meer vogeltjes te horen. Het is mistig en de schemering valt nu snel. Hoe lang zal ik nog kunnen blijven schrijven hier? Het begint te regenen.”

Deze eerste, bijzondere reis, zou gelukkig niet de laatste zijn. Het bleek de aftrap voor meer!

Nadat we onze eerste reis met succes hadden uitgevoerd, nam het zelfvertrouwen toe. We hadden zoiets van ‘als we een reis naar de toppen van de Rwenzori’s goed kunnen uitvoeren, dan zijn we tot meer in staat’. Coen en Paul begonnen samen met het organiseren van informatiedagen. “Deze hielden we in een klein zaaltje in de Verkadefabriek in Den Bosch. De eerste keer waren we stikzenuwachtig omdat we moesten presenteren. De deelnemers zagen twee jonge gasten vol passie vertellen over hun grote liefde Oeganda. Dat enthousiasme werkte aanstekelijk. We kregen niet veel bezoekers tijdens die infodagen, een man of tien maximaal. Maar het mooie was dat vrijwel iedereen een reis boekte na afloop. We hadden destijds slechts één groepsreis in ons aanbod. En Coen ging dan mee als reisleider. Persoonlijker konden we het niet maken en Coen leerde op deze manier Oeganda op zijn duimpje kennen.”

Waar we in 2003 nog maar twee reizigers hadden (de klimmers), gingen we in 2004 naar veertig Oeganda reizigers, in 2005 naar honderd reizigers en in 2006 naar 250 reizigers. De reizigersaantallen begonnen zich jaarlijks te verdubbelen en we ontpopten ons tot zéér enthousiaste Oeganda specialisten. Wat begon als een hobby, werd ineens écht werk.

In 2006 kreeg de vader van Coen (Nand) een herseninfarct in Oeganda en moest daar maanden van revalideren. Nand was het aanspreekpunt voor Matoke en hij regelde alle boekingen, transfers, overnachtingen, gorillapermits, chauffeurs, etc. Plotseling hadden we geen aanspreekpunt meer in Oeganda.

Voor Coen werd dat moment een ommekeer in zijn leven. Hij verbrak zijn relatie in Nederland, nam ontslag als bedrijfsleider in Café Cordes en pakte een enkeltje met KLM naar Oeganda om zijn vader op te zoeken en zelf een boekingskantoortje te beginnen in Kampala, de hoofdstad van Oeganda. Hij zou er vervolgens bijna tien jaar blijven wonen. Het was de opstap naar verdere professionalisering.

In 2007 gingen Paul en Coen samen op pad naar Rwanda, Tanzania en Zanzibar met het idee om deze bestemmingen aan het aanbod toe te voegen:  “Regelmatig kregen we de vraag van tevreden klanten of we nog een andere Afrika reis  in de aanbieding hadden. Maar dat hadden we niet, we boden immers alleen Oeganda aan. Toen viel voor ons het kwartje dat het aanbieden van meerdere bestemmingen, wel eens zou kunnen leiden tot groei van onze reisonderneming. Op die manier hadden we de mogelijkheid om zowel oud reizigers (repeaters) als nieuwe aanwas (geïnteresseerden voor Rwanda en Tanzania) te bereiken”.

Na een uitgebreide verkenning van de nieuwe bestemming Rwanda ontwikkelden we samen een jungle- en primatenreis door Oeganda en Rwanda. Een natuurreis waar je in vier verschillende  regenwouden oog in oog komt te staan met gouden meerkatten, zwartwitte franjeapen, rode franjeapen, bavianen, groene meerkatten, chimpansees en natuurlijk de fascinerende berggorilla’s. in die specifieke reis zat destijds twee keer een gorilla tracking (zowel in Rwanda als Oeganda) en daar kwam een hele specifieke doelgroep van natuur- en primatenliefhebbers op af.

Tanzania was echter andere koek dan Rwanda. Een stuk bekender, toeristische en veel groter. Als we ons écht in Tanzania wilden specialiseren, moesten we eerst de bestemming veel beter leren kennen en daar was tijd voor nodig. Tijd die Paul en Coen zelf niet meer hadden omdat het zo goed liep met alle Oeganda reizen. En ze hadden (nog) geen personeel in dienst. Toen kwam Rob Minken op ons pad.

Rob Minken ging in 2008 als 24-jarige student aan de slag in Oeganda. Rob studeerde HBO-toerisme met richting ‘tourleader’. In juni van dat jaar mocht hij zijn eerste groep namens Matoke begeleiden in Oeganda. Het begeleiden van verschillende Matoke groepen smaakt naar meer en in 2009 doen we Rob een aanbod. Hij mag namens Matoke Tours voor meerdere maanden naar Tanzania om ter plekke nieuwe reisproducten voor Matoke op te zetten. Samen met zijn partner Nadine gaat Rob aan de slag in Tanzania en zet deze nieuwe bestemming voor ons op de kaart.

Smoorverliefd

Met het aanbieden van meerdere bestemmingen veranderde ook de dynamiek binnen onze organisatie. We kregen een nieuwe aanwas van klanten en de vraag naar Tanzania bleek groter dan Oeganda. Tevens hadden we oude Oeganda reizen die met Matoke nu Tanzania wilden verkennen. En meer reizen verkopen betekende ook meer en harder werken. Al snel bleek dat we versterking nodig hadden om de vraag aan te kunnen.

Dat alles in een stroomversnelling kwam, had mede te maken met de komst van Wim Kok. Nee, niet de oud premier. De toen 30-jarige Wim werkte als reisleider voor reisorganisatie Sawadee in Amsterdam en had al meerdere reizen voor hen naar Oeganda begeleid. Ook Wim werd destijds smoorverliefd op Oeganda (en een Oegandese). Toen hij in 2008 Coen trof bij een lokaal caféétje in Kampala, stelde hij zich voor. In dat gesprek werd duidelijk dat Wim dol was op Oeganda en een uitgebreid netwerk in de reiswereld had. Van het een kwam het ander en Wim mocht niet veel later voor Matoke Tours een ‘agency’ opstarten in Kampala. Doel was dat Wim zich zou bezighouden met het vinden van touroperators in Europa die Oeganda in hun aanbod hadden. Hij zou die Europese touroperators dan overtuigen Matoke in te schakelen als zogenaamde groundoperator (de partij die ter plekke de reizen uitvoert in Oeganda). En dat werd een daverend succes! Uiteraard nam hij Sawadee mee als klant, maar ook tientallen andere operators in én buiten Europa gingen samenwerken met Matoke Tours als lokale groundoperator in Oeganda. Zodoende hadden we echt twee type businesses. Het Nederlandse kantoor die alle klanten direct in Nederland en België beheerde en het Oegandese kantoor dat op grote schaal reizen ging organiseren voor reisorganisaties in Europa. Die Wim had het goed bedacht! En het werkte als een dolle… In de jaren tot en met 2010 kregen we er honderden klanten op jaarbasis erbij. We werkten ons een slag in de rondte.

In 2011 stond daar ineens een wat onzekere studente aan de deur. Haar naam was Nicole van Etten, ze had knalrood haar en rode lipstick op. En ze had voor haar opleiding HBO-Toerisme in Breda stage gelopen in Oeganda. Dat was haar zo goed bevallen dat ze nu wel ‘meer’ wilde doen met haar liefde voor Oeganda. Ook zij had de kriebels gekregen en was verliefd geworden op de parel.

Of ze bij Matoke Tours mocht komen werken was haar vraag. We hadden nooit kunnen bevroeden dat ze tussen 2011 en 2022 duizenden reizen zou gaan verkopen voor Matoke Tours, zelfstandig reisbestemmingen zou gaan opzetten en zich zou ontpoppen tot pur sang Afrika specialiste binnen onze organisatie.

Na de komst van Nicole in 2011, hadden we vanwege de toenemende drukte en grote aantallen aanvragen, meer manuren nodig. In 2012 kwam Jorinda Ballering ons versterken. Zij zou tot en met 2016 in dienst blijven bij Matoke en was mede verantwoordelijk voor de groei en de structuur binnen de organisatie. Waar wij (Paul, Coen en Wim) heel veel op hadden met vrij pionieren, werd het al snel duidelijk dat je in een groter groeiende organisatie ook structuur moest inbrengen. Jorinda nam daar de eerste stappen in en 2013 kwam daar ook Marielle Koudijs bij. Zij werd verantwoordelijk voor het versturen van de reisbescheiden. Aangezien er zoveel reizen werden verkocht, moesten er ook honderden reispakketjes met porto de deur uit als voorbereidingspakket voor onze klanten. Marielle nam die taak op zich en zou zich uiteindelijk ontpoppen tot systeem- en contenbeheerder binnen Matoke Tours. Vandaag de dag (na bijna 10 jaar!) is zij nog steeds in dienst bij Matoke Tours en helpt ons dagelijks met structuur, content, efficiency en IT-gerelateerde zaken. Zo waardevol om een medewerker op die positie al zo lang binnen je organisatie te mogen hebben-;)

Lekker in zijn vel

In de tussentijd zat Wim Kok lekker in zijn energie in Oeganda. Al vanaf het begin toen hij Matoke Tours van start ging, had hij het over ‘duurzaamheid’. Paul en Coen trokken in het begin hun wenkbrauwen op en hadden nog niet zo veel op met dit begrip. Maar Wim begon er op door te hameren. “Mannen, dit is écht belangrijk. We moeten ons meer richten op duurzaam ondernemen en duurzaamheidspijlers binnen onze organisatie invoeren.” “Ja Wim”, dachten Paul en Coen. “Het zal wel! Ga je gang jongen!”

In 2013 word Matoke Tours uitgeroepen tot sustainability leader in Oeganda door Ucota (Uganda Community Tourism Association).  Wim had zijn duurzame pijlers zodanig geïntegreerd binnen onze organisatie in Kampala dat we die prijs wonnen!

Het onderzoek van Ucota bekeek de prestaties van Oegandese reisondernemingen op de drie duurzaamheidspeilers (management, sociale en economische impact en milieu impact). Matoke Tours scoorde als hoogste. Het waren de eerste stappen naar een duurzamere manier van ondernemen binnen Afrika.

Een eigen droomlodge aan het meer van Mutanda

In 2013 kwam een grote droom uit voor Matoke Tours! We werden de trotse eigenaar van Mutanda Lake Resort. Al jarenlang hadden we deze bijzondere locatie op het oog aan het sprookjesachtige meer van Mutanda in zuidwest Oeganda. Aan dat meer, met magnifiek uitzicht, lag een lodge genaamd Nkuringo Lodge.

Deze lodge was de uitvalsbasis voor onze klanten die op gorilla tracking gingen. Hoewel de lodge een beetje vervallen was, vonden Coen, Paul en Wim het de meest magische plek van Oeganda. Vanuit de lodge  keek je subliem uit over het spiegelgladde meer en had je een magisch uitzicht over de vulkanenring van Oeganda, Rwanda en Congo. Reisgids ‘the Bradt Guide’ omschreef het ooit als volgt: “U kunt vele continenten passeren zonder een uitzicht als dit te zien.”

Toen we te horen kregen dat Nkuringo Lodge te koop stond, hakten we de knoop snel door. Matoke Tours kocht de lodge, samen met twee andere partners. Na een grondige renovatie doopten we de naam om tot Mutanda Lake Resort. Vandaag de dag zijn we nog steeds de trotse bezitter van deze geweldige plek!

Coen zat in 2015 al ruim negen jaar in Oeganda. Van jonge pionier werd het een volwassen vent. Samen met zijn Oegandese vrouw Susan had hij in de tussentijd een prachtige zoon gekregen (Kieran). Coen kreeg behoefte aan een nieuw avontuur. En als Coen behoefte aan avontuur krijgt, dan vertrekt hij! Madagascar werd het.

In 2015 ging Coen op Madagascar wonen met zijn vrouw Susan en zoon Kieran. Hij was er nog nooit geweest!!! Maar diep van binnen voelde hij dat dit een Matoke bestemming zou zijn en dat hij daar op zijn plek zou zitten. En dat klopte! Laat weer zien hoe belangrijk het is om goed naar je intuïtie te luisteren. Op Madagascar zou het gezin er nog een kindje bij krijgen (Nathan).

Coen besloot dit keer niet zelf het wiel uit te vinden (zoals in Oeganda) en een eigen kantoor te starten, maar om zijn Matoke visie te implementeren bij een reeds bestaand kantoor op Madagascar. En zo kwamen we uit bij Frank Janssens. We kenden hem uit de reiswereld (had net zoals Wim gegidst bij Sawadee) en hij woonde al een aantal jaar op het rode eiland. Coen ging met Frank samenwerken en samen ontwikkelden ze producten die specifiek van toepassing waren op de Matoke doelgroep. In die periode waren dat nog veel ‘oudere’ reizigers, vaak 60-plussers die wel graag het avontuur aan wilden gaan, maar ook een comfortabel en soms luxe onderkomen, zeer op prijs stelde. We noemden ze voor de grap weleens ‘Arie safari’s’. Maar we mochten absoluut niet mopperen met onze doelgroep. Ze waren bereid om net iets meer uit te geven, maar verwachtte daarbij altijd topservice, kwaliteit, deskundigheid en  comfortabele onderkomens voor terug. En dat is precies wat we onze klanten gaven. En dat doen we nog steeds!

Madagascar werd booming. Tot aan de Corona crisis nam Matoke Tours jaarlijks honderden Madagascar reizigers mee op pad. Het ging zelfs zo goed dat we met Matoke Tours, samen met Frank, de trotse eigenaar werden van Betsileo Country Lodge. Een geweldige lodge op een prachtige plek tussen de hooglanden van centraal Madagascar.

De expansie bleef niet bij Madagascar. Nicole van Etten had zich vanaf 2011 ontpopt tot pur sange Afrika specialiste en het gevoel dat Coen bij Madagascar had, had zij bij Malawi. Het verschil met Coen is dat zij  er wél ooit voet aan land had gezet en dus ook daadwerkelijk wist hoe beeldschoon deze bestemming was.

Een lekkere combinatie

Nicole kreeg van ons de vrijheid om Malawi op te zetten als Matoke bestemming. En dat deed ze met enorm veel liefde en gedrevenheid. “Dan moet Zambia er eigenlijk ook bij”, zei Nicole op een dag toen ze Malawi bijna helemaal had opgetuigd. “Want dat combineer echt lekker”, vertelde ze. “Dan heb je het mooiste van het wildlife in Zambia  in combinatie met de diversiteit en groenheid van Malawi en natuurlijk de rust op Lake Malawi.”

In 2016 stonden zowel Malawi als Zambia op de kaart. Twee nieuwe troeven binnen het Matoke pallet en geweldige bestemmingen voor Afrika liefhebbers die Afrika nog meer willen uitdiepen.

Naast het uitbreiden van nieuwe bestemmingen, vielen we ook nog in de prijzen in 2016 met de Vakantiebeurs Awards.

Virtual Reality

De reden was een innovatief idee van eigenaar Paul en hij was hiermee zijn tijd best een beetje vooruit (al zegt hij dat zelf-😉). Twee kennissen (filmmakers) van Paul lieten hem in 2015 kennis maken met Virtual Reality. Paul droomde als klein kind al over de mogelijkheden van Virtual Reality en nu zag hij ineens met eigen ogen dat er ook echt toepassingen bestonden.

Paul stuurde de twee fillmakers naar Oeganda te sturen en daar verschillende producties in 360 graden te laten filmen. Zodoende konden onze klanten enkele maanden later in Nederland (op de vakantiebeurs) al virtueel op reis met Matoke. En dat gebeurde ook! Het werd een waanzinnig succes waarbij je echt levensecht op gorilla trekking kon gaan, maar dan wel in de jaarbeurshallen in Utrecht. Dat was nog eens een visitekaartje om af te geven!

Naast de virtuele jungle waarmee we de Vakantiebeurs Awards wonnen voor beste innovatieve reisonderneming, lieten we ook een fysieke bril ontwerpen die onze klanten als brochure konden bestellen. Via de combinatie van deze kartonnen bril en een speciaal door Matoke ontwikkelde app, konden onze klanten thuis al virtueel op reis gaan. We konden toen nog niet bevroedden dat ze in 2020 tijdens de Corona crisis pas écht van pas zouden komen! Bekijk hier meer informatie over de bril en het ‘Virtual Gorilla’ project.

Alle nieuwe ontwikkelingen maakte Matoke Tours in een sneltreinvaart tot een volwassen safari bedrijf. Dat was nooit mogelijk geweest zonder de hardwerkende mensen binnen onze organisatie.

In 2015 was Lisa Repkes aangenomen voor de marketing. Zij zou tot eind 2019 bij Matoke Tours werkzaam zijn en was in die jaren verantwoordelijk voor een heel nieuw backoffice systeem, een nieuwe website, verschillende vakantiebeurzen- en events en ze ontwierp eigenhandig het Matoke Magazine. Petje af dat je in een redelijk korte tijd zoveel grote projecten kan opzetten én laten slagen!

In de jaren 2018 en 2019 waren we volop aan het doorontwikkelen. De nieuwe website was geïntegreerd en dat gold ook voor het nieuwe backoffice systeem. Alles viel op zijn plaats en omdat we op de achtergrond onze systemen steeds beter onder controle hadden, hadden we aan de voorkant weer de ruimte om nieuwe ideeën en bestemmingen te ontwikkelen.

Medewerker Rob Minken kreeg de vrijheid om zelfstandig Kenia op te zetten. En eigenaar Wim ging samen met medewerker Tom Nouwens het avontuur aan in Ethiopië. Daarmee was ons aanbod in Oost Afrika compleet aangezien we nu de hele regio in ons pakket hadden (Oeganda, Rwanda, Kenia, Tanzania, Ethiopië).

In zuidelijk Afrika ging Nicole verder haar bestemmingskennis verdiepen en zij zette zelfstandig Namibië en Botswana op de kaart. Hiermee was ons aanbod in zuidelijk Afrika compleet: Malawi, Zambia, Namibië, Botswana en Madagascar.

Volwassen

In de zomer van 2019 komt Wim Kok, na bijna 10 jaar avontuur in Oeganda, terug naar Nederland met zijn zoon Noah. Hij gaat ons kantoor in Nederland ondersteunen met focus op marktonderzoek, productontwikkeling, strategie, duurzaamheid en marketing. Coen verlaat zijn plek in Madagascar om terug te gaan naar Oeganda en daar weer leiding te geven aan ons kantoor ter plekke.

Alles stond op de rit en het ging in 2019 zo voortvarend goed dat we genoodzaakt waren om een salesmanager aan te nemen die alle aanvragen in goede banen moest leiden. In juli 2019 namen we Ilse Vervoort aan. We zaten toen net twee maanden in ons prachtige nieuwe pand in binnenstad van ’s-Hertogenbosch en alles was op zijn plek gevallen: een geweldig team, een waanzinnig aanbod van bestemmingen, een nieuwe website, een nieuw backoffice systeem, we organiseerden events en vakantiebeurzen, gaven een eigen magazine uit en we verkochten enorm veel mooie reizen. Matoke was volwassen! En we hadden het geweldig goed op de rit. Maar toen…….brak de pleuris uit!!!

De Corona klap kwam keihard aan in de verre-reizen sector. Samen met de evenementenbranche werd de verre-reizen sector het hardst geraakt in 2020. De grote klap kwam toen in maart pas écht duidelijk werd hoe ingrijpend het Corona virus om zich heen sloeg. Het was uiteindelijk Donald Trump die op 11 maart de genadeklap gaf (“We will shut our borders tomorrow”). Die travel ban zette een domino-effect op gang. Het ene na het andere land sloot de grenzen en binnen een maand tijd waren alle bestemmingen op de wereldkaart oranje gekleurd. Vanaf die dag, 11 maart 2020, viel ineens alle omzet weg en moesten we klanten die reeds geboekt hadden (en waar wij al aanbetalingen voor hadden gedaan in Afrika) terug gaan betalen of omboeken. Het was code zwart in de reiswereld. Op 1 januari 2020 hadden we bij Matoke Tours in Nederland achttien mensen in dienst. 365 dagen later waren er dat nog slechts tien.

Door deze nieuwe realiteit (100% omzetverlies) moesten we noodgedwongen geliefde collega’s laten gaan. Met veel pijn in het hart namen we afscheid van onze collega’s waar we in 2019 nog zo’n topjaar mee hadden gedraaid. Het was de moeilijkste fase in de geschiedenis van Matoke Tours.

Voor de werknemers die overbleven werd het een verdrietig jaar. Van zoveel collega’s afscheid moeten nemen en tegelijkertijd alle verkochte reizen -die niet door konden gaan- moeten annuleren of omboeken, er was weinig lol aan te beleven.

Uiteindelijk sloten we 2020 af met omzetverlies van 86%. Alleen in januari, februari en maart van 2020 voerden we nog reizen uit. Na de toespraak van Donald Trump op 11 maart 2020 hebben we tot einde van dat jaar slechts een handjevol reizen uitgevoerd.

Deze nieuwe werkelijkheid was natuurlijk pijnlijk, maar ik denk dat we het meest uit deze tijd hebben geleerd. Door intensief klantcontact, hebben we 75 procent van onze reizen kunnen omboeken (i.p.v. vouchers uit te schrijven). Het laat zien hoe waardevol een persoonlijke en warme relatie met je klanten is. Alle reizen zijn bij ons maatwerk en dit maatwerk en het persoonlijke contact zit in ons DNA. Daarnaast hebben we laten zien dat er weldegelijk verantwoord en goed gereisd kon worden naar onze bestemmingen en hebben we het beeld van “niets is nu mogelijk in Afrika”,  kunnen omzetten naar “er is juist van alles mogelijk in Afrika”. Bovenstaande videoreportage van Coen uit Oeganda is daar een levend voorbeeld van.

2020 was een rampjaar. De eerste helft van 2021 was dat ook. Maar gelukkig kwam er verandering toen de vaccinatiecampagnes goed op stoom waren. Steeds meer mensen  durfden weer aan verre reizen te denken. In de zomer van 2021 namen de boekingen gelukkig weer toe. Wat kregen we daar energie van! Eindelijk weer reizen boeken i.p.v. omboeken. De donkerste wolk leek achter ons. In november van 2021 kwam daar plotsklaps toch verandering in. Van de ene op de andere dag stonden de kranten vol met ‘Omikron’. En als de krantenkoppen waarschuwen voor nieuwe virusvarianten, dan ben je in de verre reizenbranche meteen de sigaar. Van de ene op de de andere dag namen de aanvragen en boekingen weer af. ‘Houdt het dan nooit op?’, vroegen we ons zelf af.