De reis begon goed, in het wildrijke Murchison Falls Nationaal Park, vernoemd naar de machtige waterval. De meest gekozen activiteiten hier zijn de jeep- en bootsafari, maar er is veel meer te doen en te zien. Zo hebben wij ervoor gekozen een bootsafari door het deltagebied van Lake Albert te doen, in plaats van de bootsafari naar de waterval. Deze was prachtig en we hebben ontzettend veel gezien. Enorme kuddes olifanten langs de waterkant, veel nijlpaarden en verschillende vogelsoorten. En als kers op de taart: de schoenbekooievaar, maar liefst twee!

In Murchison Falls verbleven wij in de middenklasse Murchison River Lodge en Bamboo Village, en ook hebben we één nachtje in het exclusieve Papa’s Camp verbleven. Daarover later meer!

We sloten af met een nachtje in de nieuwe accommodatie van keten Wild Places: Papa’s Camp. Dit kleinschalige tentenkamp ligt aan de zuidoever van de Nijl, compleet van het gebaande pad. In dit deel van het park ligt één trail welke nauwelijks door toeristen wordt gebruikt. Het is ver uit de route dus de meeste mensen gaan op safari aan de noordkant van de rivier. Daardoor hebben stropers hier jarenlang hun gang kunnen gaan. Wild Places zag een kans en heeft in overleg met Uganda Wildlife Authority de wegen opgeknapt en twee accommodaties gebouwd (de tweede opent binnenkort). Ze hebben het gebied compleet verkend en stropers weggejaagd, nu hebben zij het hele gebied voor zichzelf! Dit zorgt voor unieke safari belevingen, waarbij je geen enkele andere auto tegenkomt. Ik had nooit gedacht dat ik dat zou meemaken in Murchison Falls.

Het tentenkamp is overigens prachtig en ligt direct aan de stromende Nijl. We zijn van Wild Places hoge kwaliteit gewend, en dat hebben we hier wederom ervaren. De service is geweldig en ook de rangers die mee op safari gaan zijn enorm ervaren, al met al een mooie ervaring!

Dit is een gloednieuw product bij Matoke Tours, voor wie op zoek is naar een échte lokale ervaring. We reisden af naar Gulu, een grote stad in het noorden van Oeganda, welke je passeert als je rijdt van Murchison Falls naar Kidepo Valley (of andersom). De meeste mensen stoppen hier enkel voor de lunch en rijden dan door. Maar in Gulu zit een verborgen parel: Loremi Tours. Deze kleinschalige organisatie is opgezet door een paar Acholi meiden (dat is de lokale stam) die graag hun cultuur willen delen met de rest van de wereld. Zij hebben een enorm aanbod aan activiteiten opgezet en nemen je mee in de Acholi cultuur.

Wij hebben gekozen voor een homestay van één nacht, we hebben dus geslapen in een dorpje net buiten Gulu, tussen de locals. Na de ontmoeting met onze gastheren en -vrouwen, zijn we door het dorpje rondgeleid. Ook brachten we een bezoek aan de lokale markt waar we groenten hebben ingeslagen voor het avondeten. Toen hebben we samen lokale gerechten bereid bestaande uit posho, zoete aardappel en een aantal variaties met een bladgroente wat lijkt op spinazie. Tijdens het eten zaten we rond het kampvuur en werden lokale volksverhalen verteld (en voor ons natuurlijk vertaald naar het Engels). Sommige verhalen werden verteld in de vorm van liedjes, begeleid door een lokaal muziekinstrument. We overnachtten in één van de hutjes op het terrein, dus je slaapt ook tussen de locals!

Benieuwd naar wat Loremi nog meer te bieden heeft? Neem dan een kijkje op hun website: https://loremitours.com/

We hebben één nachtje geslapen in het Timu Eco Camp, tegen de grens met Kenia. Dit is onderdeel van de gigantische Karamoja regio. Timu ligt vrij hoog, op ongeveer 2000 meter hoogte, wat zorgt voor een aangename temperatuur. In deze omgeving leeft de Ik-stam, waar we tijdens de cultural hike een bezoek aan hebben gebracht. Hoewel er overeenkomsten zijn, hebben de Ik weer andere gewoontes en tradities dan andere Karamojong stammen die je bijvoorbeeld in de omgeving van Moroto vindt. Al deze stammen komen origineel uit Ethiopië en hebben zich hier gevestigd. Over de jaren heen hebben ze dan ook allemaal hun eigen leefwijzen en tradities gecreëerd. Ontzettend bijzonder om verschillende stammen in één reis te bezoeken, zodat je een mooi beeld krijgt van hoe ze allemaal leven. Ook kun je in Timu een escarpment hike doen, met prachtige uitzichten!

De volgende stop was Moroto, dit is de grootste stad in de Karamoja regio en tevens de perfecte uitvalsbasis om een bezoek te brengen aan de Karamojong. De stad is omringd door allemaal villages en manyatta’s. We verbleven in het Karamoja Safari Camp, wederom van Kara-Tunga. Hier is de hele organisatie begonnen en vinden de meeste activiteiten plaats, waarvan een aantal populaire: bezoek aan een manyatta, hike op Mount Moroto, boda boda tour of een mountainbike tour. Wil je nog een stapje verder gaan, dan kun je er voor kiezen om te overnachten in de manyatta of zelfs in de kraal. In de manyatta slaap je in een omheind stuk grond waar de vrouwen en kinderen leven. De mannen (herders) slapen in de kraal, waar zij het vee naar toe brengen als de zon ondergaat. Als toerist slaap je dan in een tentje wat wordt opgezet. Dit tweede hebben wij gedaan. Je ziet dan hoe de herders hun vee naar de kraal brengen en je mag helpen bij het melken van de koeien. De ochtend erna reden we terug naar het Karamoja Safari Camp om rustig te ontbijten en te douchen, die voorzieningen hebben ze namelijk niet in de kraal 😉

We reden door in zuidelijke richting, naar Pian Upe. Dit is na Murchison Falls het grootste beschermde wildgebied van Oeganda. Het is echter geen nationaal park, maar deze titel zullen ze dit jaar nog krijgen. Dit wildgebied is landschappelijk wederom prachtig, en we zijn hier geen enkele andere auto tegengekomen. Het is een vrij wildrijk gebied, maar je moet wel geluk hebben. Er leven overigens geen leeuwen, maar wel is het thuis van de grootste cheetah populatie van Oeganda. Je hebt hier dus de beste kans op het zien van de cheetah, maar nog steeds moet je geluk hebben, wij hadden dat geluk helaas niet…

Ook hebben we in Pian Upe een wandelsafari gedaan. Vanwege het net-geëindigde regenseizoen en het hoge gras waren we meer gebonden aan de wegen dan dat we echt door de savannes liepen, maar we hebben wel een ander deel van het park gezien als tijdens de jeepsafari. We leerden vooral veel over de plant- en vogelsoorten die we onderweg tegenkwamen. Maar in het betere seizoen zullen de rangers meer hun best doen om het grote wild op te zoeken!

Na twee nachten Sipi zetten we de reis voort naar Jinja. We passeren de drukke stad en steken de rivier over. Aan deze kant van de rivier liggen de meeste lodges, waarvan we een aantal hebben bezocht. We verbleven bij de semi-luxe Adrift River Club, wat één van mijn persoonlijke favorieten is. Heerlijk om de reis af te sluiten in luxe en comfort, met de stromende Nijl op de achtergrond.

Jinja was voor ons meer een praktische stop, maar de omgeving heeft ontzettend veel te bieden. Het staat niet voor niets bekend als “the adventure capital of Uganda”! Het raften is het meest populair, maar je kunt ook mountainbiken, quad rijden, wandelen, tuben op de Nijl of paardrijden. Voor ieder wat wils dus 😊